ایلام نو  /چندی پیش، مقاله‌ای در مجله تایم منتشر شد که نویسنده‌اش ادعا می‌کرد، آنچه «مطالعه عمیق» نامیده می‌شود به‌زودی از بین خواهد رفت؛ چرا که میزان مطالعه عمیق میان آدم‌ها کمتر شده و این روزها دیگر آدم‌ها سرسری کتاب می‌خوانند و با وجود مطالب خلاصه شده اینترنتی تعداد خواننده‌های کتاب‌ها روز به روز تقلیل پیدا می‌کند.

نکته وحشتناک ماجرا این است که مطالعات ثابت کرده، کتاب‌خوان‌ها در قیاس با افراد عادی آدم‌های خوب‌تر و باهوش‌تری هستند و شاید تنها آدم‌هایی روی این کره خاکی باشند که ارزش عاشق شدن را داشته باشند.

بر اساس مطالعاتی که روان‌شناسان در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ انجام داده‌اند، کسانی که رمان می‌خوانند میان انسان‌ها بیشترین قدرت همدلی با دیگران را دارند و قابلیتی دارند با عنوان «تئوری ذهن» که در کنار آن‌چه خود به آن اعتقاد دارند، می‌توانند عقاید، نظر و علائق دیگری را مدنظر قرار دهند و درباره آن قضاوت کنند.

#کتاب

آیا تا بەحال بە این مهم فکر کردەاید کە چرا خداوند سبحان (قرآن) یعنی کتاب آسمانی را معجزەی پیامبر اسلام قرار داد؟ و آن را شفاء للعالمین و رحمە للعالمین نامید؟
و اینکە چرا بزرگترین پیامبران خود را کە در میان ۱۲۴هزار پیامبر، فقط بە عدد انگشتان دست بودند را اولی‌العزم و صاحب کتاب‌های آسمانی خواند؟ و بە پیروان آنان لقب (اهل کتاب) را بە عنوان یک امتیاز بر سایر بندگان خدا اعطا فرمودەاند.

و (اقراء) یعنی (بخوان) اولین دستور خدا بە پیامبرش در قالب وحی بود آن هم پیامبری بیسواد و امی کە با این دستور بە قول حضرت حافظ بە مکتب نرفتە بعد از چهار دە سال، مسالەآموز صدها معلم شد و هنوز هم پس از چهاردە قرن مسالەآموز جهان است برای ترویج مهربانی ‌و رحمانیت و انسانیت بە عنوان تنها دین و روش زندگی برتر برای همەی عالمین.

ایضا بیفزایید کە اوستا کتاب مقدس ایرانیان پیش از اسلام بودە و نیز سایر حکما و اندیشمندان و دانشمندان ایرانی کتب ارزشمندی همچون قانون پورسینا در طب، سیاست‌نامە را در حکومت داری، اخلاق ناصری و بوستان و گلستان و تاریخ بیهقی و مثنوی مولوی و دیوان حافظ و سایر دواوین شعر و … را نوشتەاند و پیش از آن نیز کتیبەها را بە عنوان سندهای سنگ‌نوشتە و مانیفست حکمرانی خود ابلاغ عمومی کردەاند.

با این همە برجستەسازی ما را چە شدە کە پس از گذشت چند هزار سال، روز بە روز و برخلاف سنت‌های ایرانی-اسلامی در رابطە با فرهنگ کتاب و کتابخوانی عقبگرد داشتەایم.