ایلام نو حیدر داودی /  در طول تاریخ ایران تمامی حاکمیت در قالب حکمرانی یک سلسلە خاندان با فر شاهنشاهی و انتقال آن از پدر بە پسر تعیین می‌شدە است

در نظام پادشاهی، مشروعیت این اصل و نصب خاندانی همیشە با زور شمشیر و قتل و عام و کور کردن و غارت و تخریب قصرها و نسل‌کشی و دزدی نوامیس و حتی بە کنیزی بردن دخترکان و بە غلامی بردن پسرکان سلسلە و دربار پادشاهی قبلی برای کسب مطامع و لذایذ و بردەداری جنسی و نیز اختە نمودن سلسلەهای پادشاهی  پیش از خود و …. حاصل می‌شدە و هر سلسلەی پادشاهی اینگونە بە حکومت رسیدەاند و شوربختانەتر اینکە از اهورامزدا و موبد و مغ و یا روحانی اعظم وقت، حکم پادشاهی را برای مشروعیت‌افزایی در میان عوام  بە دست شاە می‌دادە ولو اینکە آن پادشاە همانند قباد پادشاە ساسانی در شکم مادر بودە باشد و یا اینکە همانند احمدشاە قاجار طفلی صغیر و یا همانند مظفرالدین‌شاە قاجار علیل و افلیج بودە باشد.

 روز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ خورشیدی نقطەی عطفی در طول تاریخ حکمرانی در ایران بە شمار می‌رود. در چنین روزی مردم ایران در قالب یک رفراندم بە پای صندوقهای رای رفتند تا بین رژیم جمهوری اسلامی مبتنی بر رای مردم و رژیم پادشاهی مبتنی بر اصل وراثت و همخونی و فر شاهی یکی را انتخاب کنند.

 با انتخاب مردم و (آری) مردم بە نظام جمهوری اسلامی و (نە) بە رژیم شاهنشاهی، رژیم چند هزار سالەی شاهنشاهی برای همیشە در ایران سقوط کرد و مردم ایران، برای اولین بار نوع حکومت خود انتخاب کردند حکومت (جمهوری اسلامی،  نە یک کلمە بیشتر و نە یک کلمە کمتر

 از عظمت این روز تاریخی در تاریخ چندهزارسالەی ایران، غافل نشویم روزی کە امام فرمودند: روز دوازدهم فروردین را باید عید بگیریم.