ایلام نو / بحرانهای اجتماعی را بسیار مخرب‌تر و خانمان‌براندازتر از حوادث و بحرانهای طبیعی دانستەاند چرا کە “نیروی انسانی” را “سرمایەی انسانی” و مهمترین “سرمایە و منابع” توسعەی دانستەاند.
متاسفانە بە فاصلەی دو سە روز، دو اتفاق بسیار ناگوار در دو شهر بزرگ اتفاق افتاد کە بە علت محل رویداد، می‌توان آنها را بە منزلەی بە صدا درآمدن “زنگ خطر” برای مدیریت استان دانست.
در صورت واکاوی درگیری شدید در میدان مسابقەی بوکس استانی کە در دهلران اتفاق افتاد بە این نکتە مهم می‌رسیم کە چنین رخدادی، آن هم بە این وسعت جای سوال بزرگی دارد کە البتە راه حل آن، صرفا دستگیری گستردە بە شکلی کە روی دادە نیست.
اتفاق ناگوار دوم کە بسیار خطرناک‌تر می‌باشد در جلسەی “شورای اسلامی شهر ایلام” رخ دادە است.
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی، نام “انجمن شهر” را بە تاسی از کلام‌اللە مجید بە “شورای اسلامی شهر” تغییر دادند تا بە محلی برای شور و مشورت بشود نە درگیری!
قید “اسلامی” بودن نیز تاکیدی است بر ضرورت حفظ اخلاق و بس، بە ویژە در جایی کە دارای نهادی بە نام کمیسیون فرهنگی-اجتماعی است و برخاستە از مردم و مروج اخلاق شهروندی.

همەی اینها، زنگ خطری است برای استاندار، زنگ خطری تحت این عنوان: “مدیریت استان، مهارت برگزاری جلسە را نیز از دست دادە است” و “خشونت کلامی” و “خشونت رفتاری” تا دل محافل نخبەگی از میدان‌های ورزشی تا جلسات رسمی آن هم با حضور برگزیدگان مردمی” سرایت کردە است.